Het is een beetje als toneel spelen: je gaat in de huid van een deelpersoonlijkheid zitten en laat je "normale" ik daarbij (gedeeltelijk) los. Je probeert zo weinig mogelijk na te denken, maar wel te voelen hoe het voelt om op die stoel te zitten. Ik benader de deelpersoonlijkheid met respect, wat er ook naar boven komt, en babbel met hem of haar, zodat je er zo dicht mogelijk bij kunt komen en de deelpersoonlijkheid kan vertellen wat er op zijn of haar hart ligt...
Het onbewuste van de mens bevat een schat aan informatie en een ongelooflijke rijkdom. Op deze éénvoudige manier kan je die schat aanboren en het is vaak verbluffend wat naar boven komt.
Soms is er een weerstand om een bepaalde deelpersoonlijkheid aan het woord te laten en moeten we eerst even gaan luisteren naar het deel dat die weerstand veroorzaakt (het gaat hier vaak om primaire ikken zoals de behager, de perfectionist of de controleur).
Na een tijdje ontstaat meestal spontaan de aandrang om op een andere stoel te gaan zitten, waar een deelpersoonlijkheid "verschijnt" die de andere pool van hetzelfde aspect vertegenwoordigt.
Alleen al een deelaspect van jezelf ongegeneerd aan het woord kunnen laten, kan al heel bevrijdend werken. Wanneer de twee polen van een bepaald aspect aan bod gekomen zijn, en geïntegreerd worden in de positie van het bewuste ik, ontstaat er bijna als vanzelf een beter evenwicht.
Dit soort oefeningen werkt meestal nadien nog een tijdje door. Misschien heb je betekenisvolle dromen of komen er de dagen nadien nog inzichten naar boven omtrent het aangeboorde thema. Het is altijd interessant om je ervaringen voor jezelf op te schrijven om de aangeboorde informatie nog helderder tot je bewustzijn te laten doordringen.
Deze oefening verloopt meestal behoorlijk vlot, ook al is het de eerste keer dat je zoiets doet. Het belangrijkste is dat je je aangesproken voelt om zoiets te doen.