Hier vind je informatie over Robert Monroe die baanbrekend onderzoek deed naar de verschillende bewustzijnstoestanden tijdens het stervensproces en erna. Monroe ontwikkelde een methode om deze toestanden op een veilige manier te verkennen en bracht de verschillende bewustzijnsfases in kaart.
Robert Monroe (1915-1995) is een Amerikaanse zakenman die op middelbare leeftijd begon te ervaren hoe hij 's nachts uit zijn lichaam trad. Na zijn initiële angst overwonnen te hebben, besloot hij dit fenomeen aan een verregaand, zo wetenschappelijk mogelijk, onderzoek te onderwerpen. Dit gaf aanleiding tot de oprichting van het Monroe Institute (1974) en een aantal boeken, waarin hij zijn bevindingen neerschreef. De verdienste van Monroe is dat hij enerzijds een methode ontwikkelde om op een veilige manier verschillende toestanden van bewustzijnsverruiming te verkennen, zonder beroep te doen op chemische middelen, en anderzijds dat hij de verschillende werkelijkheden die hij en anderen via die methode ontdekten, in kaart bracht.
Het Monroe-concept
Als specialist in het creëren van geluidspatronen, ontwikkelde Monroe een methode waarbij door holofonische klanken de menselijk geest getraind wordt om op bewuste wijze in verruiming te gaan (Hemi- Sync ®). Rechts en links worden -meestal door een koptelefoon- licht verschillende signalen gestuurd, waardoor de twee hersenhelften gaan samenwerken (hemispheric synchronisation) en een derde signaal gaan creëren dat het verschil tussen de twee signalen invult. Zo worden bepaalde hersengolven gestimuleerd die verband houden met toestanden van verruimd bewustzijn (van alpha naar thêta-golven). Eénmaal je systeem hiermee vertrouwd is, zijn de klanken niet langer nodig en kan je zelf deze toestanden van bewustzijnsverruiming oproepen. Het is overigens niet omdat je naar deze klanken luistert dat je automatisch in bewustzijnsverruiming gaat. Het betreft louter een hulpmiddel. Bij weerstand of gebrek aan een duidelijke, oprechte intentie, zal er weinig tot niets gebeuren.
Een toestand van bewustzijnsverruiming kan ook ontstaan door het gebruik van drugs en bepaalde medicatie. Het wezenlijke verschil is dat je bij het gebruik van drugs/medicatie deze bewustzijnsverruiming passief ondergaat, buiten je vrije wil om en niet zelf kan sturen of bijsturen.
Bovendien richten chemische middelen zoals drugs schade aan, niet alleen fysiek, maar ook energetisch, waardoor op langere termijn verstoringen kunnen optreden in de (persoonlijke) verbinding met andere dimensies.
De Hemi-Sync ® -methode van Monroe wordt wereldwijd op verschillende domeinen toegepast: om het concentratievermogen en het probleemoplossend vermogen te verhogen, als pijnbestrijding, als hulpmiddel voor herstel na operatie of ziekte, bij autisme, stress, verslavingen, angstsyndromen, slapeloosheid...
De kaart die Monroe ontwierp, bestaat in hoofdzaak uit benamingen die hij op de schillende toestanden van verruimd bewustzijn kleefde, waardoor je een structuur hebt die je kan volgen. Het gaat om focus 1-10, focus 12, focus 15, focus 21, focus 23, focus 24-25-26 en focus 27. Focus 27 is meteen de laatste focus die een fysiek levend persoon kan bereiken. Elke 'toestand' stemt overeen met een bepaalde werkelijkheid (dimensie). Door training kan je je eigen herkenningspunten ontdekken (een bepaald beeld, een geluid, een gewaarwording...), waardoor je weet op welke focus je je bevindt. Deze verschillende stadia van werkelijkheden geven ook aan welke weg een stervende aflegt tijdens het fysieke sterven en daarna.
Tijdens zijn onderzoek ontdekte Monroe dat je bij het verkennen van de verschillende dimensies die je via bewustzijnsverruiming bereikt, niet alleen overleden zielen kan ontmoeten, maar ook dat je hen soms verder kan helpen in hun proces. Dit kan via een innerlijk gesprek (je spreekt inwendig de overledene aan zoals je dit ook met een levend persoon zou doen, waarbij je ruimte laat om een eventueel antwoord te ontvangen - zonder dit mentaal te forceren) of via het visualiseren van bepaalde handelingen of door de betrokkene in contact te brengen met hogere frequenties uit focus 27. Zo werd het werk van Monroe een basis voor energetische stervensbegeleiding over de dood heen en een weg om je angst voor de dood en wat er na komt, te overwinnen.
Voor opleidingen inzake de Hemi-Sync ® methode, CD's, boeken en meer info, kan je terecht bij het Monroe-instituut.
Dichter bij huis is er de vzw Ster (een afdeling van vzw Timotheus) die reeds lang onderzoek doet rond dit thema en uitstekende opleidingen aanbiedt rond bewustzijnsverruiming op basis van de Monroe-methode en rond stervensbegeleiding over de dood heen. Je kan er ook het boek "De dood is niet het einde" kopen met een oefen-CD (begeleide meditatie met holofonische klanken) voor stervenden en begeleiders.
Verkenning van de verschillende dimensies
(volgens Monroe)
Robert Monroe ontwierp een soort structuur, waarbij hij de verschillende fases van bewustzijnsverruiming een nummer toekende: focus 1-10, focus 12, focus 15, focus 21, focus 22-23, focus 24-26, focus 27.
Het is niet helemaal correct om op basis van deze structuur te concluderen dat een ziel van punt a naar punt b reist (zoniet, zouden wij als fysiek levende mensen niet in staat zijn om ons naar punt b te verplaatsen). Het is eerder dat we allemaal, steeds in contact staan met alle dimensies en daarin aanwezig zijn, al dan niet bewust, al dan niet in zekere mate geïntegreerd, en we bij het sterven, onze zielsmanifestatie in de fysieke wereld lossen, waardoor het lichaam bij gebrek aan bezieling (levenskracht) 'stilvalt' en tot stof 'vergaat' en het bewustzijn zich terug verenigt op andere niveau's (ziel). Je zou het je bijna kunnen voorstellen als een energetische octupus (de ziel) die een arm (die bepaalde manifestatie tot in het fysieke) terugtrekt omdat volledige integratie (tussen dimensies) op dit ogenblik niet haalbaar is.
Focus 1
dagdagelijks, wakker bewustzijn. Linkerhersenhelft meest actief.
Focus 3
harmonisatie tussen rechter- en linkerhelft. Rechterhelft wordt actiever.
Focus 10
diepe ontspanning, je lichaam voelt zwaar aan, je geest is heel helder.
Focus 12
eerste vorm van intense bewustzijnsverruiming. Het is alsof je geest vleugels krijgt, alsof er zich een veel groter ruimtebesef in je geest ontvouwt dan je in je 'normale' bewustzijn gewend bent. Het gevoel van een ‘onder' en een ‘boven' verdwijnt, alsof je in een gigantische ruimte zweeft.
Stervenden zitten in deze fase niet helemaal in hun lichaam meer, maar voelen "ruimer" aan, met een zwaartepunt buiten het centrum van hun lichaam. Dat kan ook het gevolg zijn van pijn of ongemakken (om die te vermijden) of van de medicatie die gebruikt wordt. Vanuit deze toestand, kunnen ze heel veel waarnemen (horen, aanvoelen, ...), ook al lijkt dit op het eerste gezicht niet zo.
Focus 15
Dit is het punt waar het tijds- en ruimtebesef overstegen wordt. Deze toestand wordt bijvoorbeeld opgeroepen in regressie-oefeningen. Van hieruit kan je je geestelijk vrij bewegen naar andere plaatsen en tijden, dan waar je lichaam zich bevindt. Lichaamsbewustzijn sterk vervaagd.
De stervende in deze toestand maakt gemakkelijk contact met personen en plaatsen die zich niet in het fysieke hier en nu bevinden. Je kan bijvoorbeeld merken dat een patiënt met verminderd (dag)bewustzijn al contact maakt met een bezoeker wanneer die aan de voordeur staat.
Focus 21
Dit is de brug tussen leven en dood. Dit kan gezien worden als een brug waar je overgaat of een poort of een wand waar je doorheen gaat (of iets anders - dit verschilt van persoon tot persoon). Je neemt bekende overledenen of wezens waar die je kunnen helpen. Hier verlaat je de aardse werkelijkheid.
Wie sterft, gaat hier "definitief" over. Stervenden die de 'brug' naderen, merken geliefden op die hen opwachten. Dit kan je soms zien aan hun manier van doen (hun blik lijkt een onzichtbare aanwezige te volgen) en soms wordt het ook uitgesproken ('wat doe jij hier?' of 'ik heb x gezien!').
Focus 22
Plaats waar mensen nog verbonden zijn met hun fysieke lichaam. Bijvoorbeeld bij vegetatieve coma, zware drugs- of alcoholverslaving.
Focus 23
Deze plek kan een "wachtplaats" voor overledenen zijn om te "bekomen" na een overlijden. Voor iemand die in een ziekenhuis gestorven is, kan dat bijvoorbeeld een gelijkende ziekenhuisomgeving zijn, om de overgang zachter te maken. Zeer actieve zone.
Pas overledenen voelen nog zeer "fysiek" aan als je innerlijk contact met hen maakt (hun fysieke contouren zijn nog scherp waarneembaar). Zij kunnen geëmotioneerd aanvoelen, afwachtend, verbaasd, nieuwsgierig, vreugdevol... Het etherische lichaam lost niet meteen op, waardoor het fysieke lichaam van de overledene er nog uitziet alsof hij of zij elk moment de ogen zou kunnen opslaan.
De overledene overloopt zijn leven, is zich bewust van alle gevolgen van zijn handelen en maakt een balans op.
Wat van de aarde komt
gaat naar de aarde terug
wat aan de hemel en de sterren
toebehoort
neemt de wind terug mee
maar luister en voel
tussen aarde en hemel
is er nog
een trilling
een vol-heid in de lucht
een kus
een afdruk
een lied in de wind.
Op deze focus kan je ook zielen aantreffen die vastgeraakt zijn in hun overgangsproces en zich in een soort cocon van blokkerende emoties en overtuigingen bevinden (een eigen werkelijkheid die hen niet toelaat verder te reizen). Zij veroorzaken dit zelf - er is geen sprake van een wezen dat zielen veroordeelt.
Ik
De trein
Het springen
En ik
En de trein
En het springen
En terug
ik
En terug
de trein
En terug
het springen
...al eeuwenlang
Al eeuwenlang
Gebeurt er niets
En...
Ik
En de trein
En het springen
Ik
De Trein
Het springen
IK
in
een grote, grijze ballon
van IK
bungelend
aan het niets.
Mijn woorden vergaan in stilte
Mijn pijn verdrinkt in de oneindige zee
Mijn vreugde schalt over een lege vlakte
Waar ben ik? Waar ga ik heen?
Neem mij mee. Neem mij mee.
Focus 24-25-26
Astrale werelden waar overleden zielen gebeurtenissen en emoties uit hun leven verwerken, transformeren. Op focus 25 bevinden zich de "wegen" van de grote godsdienststelsels, culturen of collectieve overtuigingen, die de overgang van een ziel vergemakkelijken. De ziel voelt zich aangetrokken tot dat stelsel dat voor hem of haar van belang was in zijn of haar leven.
De tijdspanne waarbinnen een ziel door deze dimensies gaat, varieert heel sterk.
Op vleugels van licht
trilt mijn ziel
Nevels lossen op
in een voorbestemd gebaar
bloeit mijn hart open
aan het uiteinde
van dit leven
Ruik de zoete geur
Zie hoe de blaadjes lossen
En laat ze gaan
Laat ze gaan.
Luister
naar de natte regendruppels
die de aarde raken
Luister
naar het gouden licht
van de ontluikende zon
Luister
naar de bloemblaadjes
die zich ontvouwen
bij het aanbreken van de dag
En hoor
mijn lach
die als helder water
uitéénspat.
Focus 27
Plek van eeuwige rust, éénheid, vrede en harmonie. Prachtige natuurlandschappen. Kleuren stralen hier veel intenser dan in de dagdagelijkse werkelijkheid. Te vergelijken met het concept "hemel" uit de christelijke traditie. Overgang van astrale naar mentale wereld.
Ik ben
in je hart
in je stem
in je handen
in de wind
in het licht
in een traan
Ik ben
meer dan ooit.
De overledene kan van hieruit desgewenst mensen in de fysieke wereld of zielen in de astrale werelden begeleiden, bepaalde taken verrichten, terug incarneren, nog verder reizen, ...
Mijn liefste,
ben je dan vergeten
hoe we samen
tussen de sterren zweefden
terwijl onze gedachten
en gevoelens
als wolkjes
in elkaar verstrengelden
Ben je vergeten
hoe we onze geliefden
op aarde
teder omarmden
terwijl we hen
lieve woorden
toefluisterden
en hun hoofd
vulden met zoete gedachten
Herinner je hoe
we voor hen zongen
in het ruisen van de wind
hoe we hen stilletjes
een hand reikten
door de mensenmassa's heen
en hoe we ons
naast hen neervleiden
bij het slapengaan
Herinner je
hoe verrukt we waren
bij elke herkenning
bij elke glimlach
bij elke zucht van hun hart
Dus, mijn liefste,
als ik nu naast je sta
voel dan
hoe ik mij vermeng
met de lucht die jij inademt
hoe ik meewieg
op het ritme van je harteklop
en hoe ik zachtjes in je oren zing
mijn liefste, mijn liefste.