Chakra's en auralagen
De energetische structuur van de mens bestaat uit 15 chakra's en 15 corresponderende auralagen. De meest bekende chakra's zijn de zeven grote chakra's: stuitchakra (rood), heiligbeenchakra (oranje), plexus solaris (geel), hartchakra (groen), keelchakra (lichtblauw), derde oog (indigo) en kruinchakra (violet). Het zijn plaatsen in het menselijke energieveld waar energie uitgewisseld wordt tussen het eigen energieveld en andere energievelden. Iedere chakra houdt verband met specifieke aspecten van het menselijk leven. Zo heeft de stuitchakra te maken met overleven, stabiliteit, geaardheid, welvarendheid, de tweede chakra met seksualiteit en emoties, de derde met kracht en doelgerichtheid, de hartchakra met liefde, harmonie, mededogen en aanvaarding, de keelchakra met communicatie, creativiteit, uitdrukking van jezelf, de voorhoofdschakra met intuïtie, psychologisch inzicht en verbeeldingskracht en de kruinchakra met begrip, wijsheid, kennis en spiritualiteit. De auralagen worden meestal opgedeeld in het etherisch lichaam, het emotioneel lichaam, het mentaal lichaam en het spiritueel lichaam (dit laatste omvat eigenlijk de overige 12 auralagen). Deze energetische lichamen lopen doorheen het fysieke lichaam maar zijn groter, waarbij het spirituele lichaam de meest ruime laag is.
Het menselijk energieveld is een beweeglijk en dynamisch systeem. Waar energie lange tijd niet (goed) stroomt (vb. door onderdrukte emoties die vastgehouden worden in het emotioneel lichaam of negatieve overtuigingen die energie vastzetten in het mentaal lichaam), treden er fysieke symptomen op zoals ongemakken, pijn en ziekte. Indien fysieke symptomen enkel op fysiek niveau opgelost worden, is de kans groot dat ze na verloop van tijd terugkeren.
Wat gebeurt er in het menselijk energieveld bij het sterven?
Bij het sterven trekt het menselijk bewustzijn zijn terug uit de eerste drie auralagen (fysieke, emotionele en mentale lichaam) waardoor die afsterven of oplossen en manifesteert de kern van het menselijk wezen (de ziel) zich enkel nog in de spirituele lagen (het zogenaamde astraal lichaam). Van daaruit kan de ziel opnieuw incarneren of zich verder ‘terugtrekken' in hogere lagen, dimensies of bewustzijnsniveaus.
In haar boek "Licht op de aura" zet Barbara Ann Brennan uitéén hoe in de beginfase van het sterven, de drie lagere lichamen (etherisch, emotioneel en mentaal lichaam), uitéénvallen en als opaalwitte, nevelachtige vlekken van het lichaam los komen. Ook de drie onderste chakra's, die dienen om het fysieke lichaam bij elkaar te houden, vallen uit elkaar, waarbij er lange energiedraden uitkomen. De bovenste vier chakra's daarentegen gaan heel sterk open staan, als gapende gaten: ze openen zich voor de andere dimensies. Ongeveer drie uren voor het overlijden, is er een overvloedige energiestroom, recht omhoog, doorheen het centrale verticale energiekanaal. Dit kan waargenomen worden als een gouden licht, dat alle energetische blokkades lost en waardoor alle ervaringen en herinneringen vrijkomen en door het bewustzijn van de stervende gaan (levensfilm). Alle muren worden als het ware gesloopt en de aura wordt witgoud: de stervende integreert terug met zijn grotere wezen.
Volgens dit boek zijn we hier op aarde geïncarneerd om die stukken van onszelf die we vergeten zijn en daardoor afgescheiden zijn van de werkelijkheid terug te vinden, terug te herinneren en te herintegreren met ons grotere wezen.
Het geleidelijk openen van de kruinchakra bij het sterven, doet denken aan het openen van de baarmoedermond bij een geboorte. In die zin kan je het stervensproces beschouwen als geboren worden in een andere wereld.